Bir bitki topraktan geldi; tohumdu, büyüdü, ağaç oldu, çiçek açtı meyve verdi, diğer canlılara besin oldu, görevini tamamladı, tekrar toprağa geri döndü. Bitkinin yaşam amacı buydu.
Evrendeki tüm varlıklar gibi insan da aynı… Doğdu, büyüdü, ruhsal tekamülünü tamamladı, yuvaya geri döndü.
Allah’tan geldik, Allah’a gideceğiz… Neyin derdindeyiz, neyi hazmedemiyoruz?
Özümüzden o kadar koptuk ki, ruhsal amacımızı unuttuk, insanlıktan çıktık.
Geçek insan olmak için derviş gibi başka boyutta yaşamaya gerek yok çünkü AHİR zamandayız.
Artık bilimle bilginin birleşme zamanı, ruhsal zihinsel duygusal bütünleşme zamanı.
Kalplerin mutmain olması için derin affediş, mutlak kabul, farkındalık ve tamamlaşma zamanı…
Dengeye gelme zamanı…
Öyleyse dönüşüm yolculuğumuz bilinçli olmalı.
‘Gelişim, dönüşüm ve ÖZ’e dönmek için ne yapmalı?’sorusuna elbette herkes farklı cevaplar bulur. Öğrencinin neye ihtiyacı varsa Allah o kapıyı açar, yeter ki farkında olup niyet edelim.
Benim geçtiğim dönüşüm yolculuğunda zihin, ruh, beden ve enerjiyi anlama dengeleme sırları vardı.
Bugün ne öğrendiysem onu uygulayıp, içselleştirip, isteyene bu bilgileri öğretmeye çalışıyorum.
Çünkü benim hayat amacımın da bu olduğunu biliyorum. Şifacılık, öğretmenlik, sevgiyle bilgimin sadakasını vermekti.
Yolculuk elbette kolay olmadı. Düşe kalka öğrendim ama sonuçta anladım ki yasalar belli, Yollar çok ama YARADAN tek.
‘Şüphesiz ALLAH büyük de ben neredeyim?’ sorusuna cevap ararken yolum önce ZİHİNLE birleşti. Evet beyin çok önemliydi ama her şey bir enerjiydi. Öyleyse enerji eğitimleri almam gerekiyordu.
Doğarken ilk nefesle dünyaya merhaba derken, son nefesle elveda diyoruz. Öyleyse nefes tekniklerini öğrenmem gerekiyordu. Bütün bu bilgileri öğrenirken, ruhumun yolculuğunu anlamam gerektiğini anladım. Ruhsal eğitimler, ruhun uyanış ve farkındalığı derken aslında her şeyin sadece bir ölçü ve dengeye gelmesi gerektiğini idrak ettim.
İnce hassas ayarlar, ölçüye ve dengeye gelmek işin en zor kısmıydı benim için. Çok şükür ki, yaptığım çalışmalarla, bilgimi paylaşırken diğer insanları, aynalarımı da anlamaya başladım. Ve bence DÖNÜŞÜM yolculuğu kişiye özel olmakla birlikte, yasalar net ve bütün kapılar ALLAH’A çıkıyor.
İnsan olmak, insanca yaşamak, sevmek sevilmek, değer görmek hepimizin varoluş amacıdır. Hayat amacımız hem kendi tekamülümüzü gerçekleştirmek, hem de insanlığa hizmet etmektir. İnsan olarak bedenimiz evrenin bir küçük formuyken, evreni içimizde yaşayacak kadar bilge bir yapıya sahibiz. Başkalarında gördüğümüz bir şeyi anladığımızda kendimizi daha iyi anlarız.
Sevgi istiyorsak sevmeyi bilmeliyiz. Barış, kardeşlik, dostluk, anlamak anlaşılmak adına sevgi ve saygı insanlığın ve insanca yaşamanın temelidir.
Her neyi arıyorsak, cevabı zaten DNA’ kayıtlarında var. Bugün neye ihtiyacımız varsa, aslında o bizim sınavımız. Ne kadar çabuk fark edersek, sınavdan başarılı çıkıyoruz. Aslında her insanın içinde bir iyilik içgüdüsü bulunur. Önemli olan içimizdeki iyiyle kötüyü dengeleyebilmektir.
Evren sevgi düşüncesi ile yaratıldı, onu sevgi ile koruyacak olanlar da kendi kendisi olmayı başaran insanlar olacaktır.
VE ULAŞTIĞIMIZ NOKTADA ANLIYORUZ Kİ;
Her kalpten çıkan küçük ‘sevgi’ damlacıkları birleşti, ırmak oldu, göl oldu. Denizler de sonsuz sevgi ve mutluluk okyanusuna dönüştü. Artık damlalar yok; sonsuz, mutluluk ve SEVGİ okyanusu vardı.
HER ŞEY BAŞLADIĞI NOKTAYA GERİ DÖNMÜŞTÜ